We noemen het gewoon krokodil

Jullie hadden het, en wij hebben het: pepernoten! Erna is veilig, gezond, en vrolijk aangekomen met ongeveer 10 kilo eten. Een bruine boterham met kaas is het ontbijt, een dropje tussendoor, en pepernoten als toetje.

We maken een grote wandeling; de treetopwalk. Omdat het hier iedere dag 5 liter per vierkante centimeter regent, ongeveer in een uurtje, doen de planten wedstrijdje wie de grootste bladeren heeft, en wie de mooiste kleur groen kan produceren. Als je niet oppast kan je makkelijk een hele dag besteden aan het bekijken van aapjes die zich bezig houden met elkaar de boom uit pesten, op elkaar springen, kleintjes rondsjouwen, van tak naar tak slingeren etc. etc. We worden opgeslokt in het groen van het regenwoud en horen de vreemdste geluiden van insecten en andere dieren uit bomen en struiken. Ik zie nog een raar soort eekhoorntje wegspringen, meer aapjes, en af en toe een vogel.

Ik ken de dieren die ik zie eigenlijk niet meer. We zien een beest zwemmen dat we otter noemen, een ander dier ziet eruit als een krokodil maar dan kleiner (1m) en met een slangentong in plaats van scherpe tanden, en toch nog eentje die ik weet: de schildpad. Ik kan eindeloos doorsjouwen hier, in gedachten verzonken, kijkend naar de vreemd groene en grootse natuur. De treetopwalk is een grote brug die over de bomen gaat, uiteraard versierd met aapjes. Na de gebruikelijke regenbui is het gele kleipad met stenen veranderd in een beekje en lopen we op blote voeten het rondje af. De damp die het woud ontstijgt na de regenbui geeft een prachten ochtenddouw effect.