We lopen voor!!
15 september 2011 - Irkoetsk, Rusland
Irkutsk! HET touristenplaatsje aan het Baikalmeer, dat is waar wij nu aangekomen zijn, onze laatste stop in Rusland en de laatste stop voor Arjen. Het treinen van Moskou naar Irkutsk ging snel. Zelfs toen we 3 nachten in de trein sliepen, van Perm naar Irkutsk heb ik me uitstekend vermaakt met uitslapen, lezen, babbelen en tekenen.
Rusland bestaat grof gezegd eigenlijk uit Moskou, Sint Petersburg, en de rest. De rest kan weer onderverdeeld worden in: onbewoond (noordelijke kant van Siberië), dun bevolkt (het platte land), en bevolkt (industrie steden). Wij hebben op het onbewoonde deel na van alles wat gezien.
In Suzdal, 4 uur van Moskou zijn meer kerken dan mensen en valt in de categorie dun bevolkt, hoewel hier nog relatief veel huizen zijn. Zie foto’s voor een indruk.
Perm, 1.5 dag van Suzdal is een industriestad hoofdzakelijk gevuld met het standaardtype sovjetflat en valt dan ook onder de categorie bevolkt. Je hebt het gauw gezien, want er is niets te zien, maar dat mag de pret niet drukken want dan neem je voor 2 euro een bus een uurtje naar de middle of nowhere waar je prachtig kan wandelen met zicht op een giga meer (als gevolg van een stuwdam voor het opwekken van stroom).
De ijsgrot in Kungur (2 u vanaf Perm) hebben we met een zeer kort bezoek toch nog gezien, we hadden niet in de gaten dat onze trein een dag eerder vertrokken was en moesten dus snel een bus nemen. Dit had wel eens een groter probleem kunnen zijn als het een trein betrof over een langere afstand die maar 1 x per week gaat. Maar goed wij hebben slechts 15 minuten stress ondervonden van het missen van de trein en ons reisschema hervat.
Toen kwam het grote stuk; 3 nachten in de trein. Het landschap veranderde van bomen aan twee kanten naar af en toe open stukken met geel bruin gras; moerassen. In het begin kon je vanuit de trein niet verder kijken dan de afstand tot de bomen, die precies de lengte van een boom bedroeg (laten we zeggen 15m). Dit is weggekapt zodat omvallende bomen niet op het spoor of de bovenleidingen kunnen vallen. Het bos wat je vervolgens ziet bestaat uit half naaldbomen, half berkenbomen. Hoe meer in de buurt van een moeras, hoe meer de berkenboom te zien is. Daarnaast zijn er ook hele velden van witte stokjes, alleen de stam van de berkenboom staat nog overeind. Schuldig aan deze massamoord van de berk is niet een ziekte, maar het moeras (verdrinking) of de winter. Het is een wat merkwaardig gezicht.
Inmiddels lopen wij niet alleen 7 uur voor op jullie, maar ook 1.5 seizoen. Hoe meer we naar het oosten treinen hoe kleurrijker de omgeving is. De prachtige rode en gele bomen bevinden zich al in de herfst! En dan zijn we er nog niet; toen wij vanochtend wakker werden sneeuwde het licht. Dat herhaalde zich nog eens wat heftiger in de middag, en op de bergen, vaag zichtbaar aan de overkant van het meer zien we duidelijk witten toppen! Mijn handjes hebben besloten energiezuinig te worden en weigeren op te warmen als ze toch weer aan de kou blootgesteld worden, ze blijven daarom maar gewoon koud. Arjen heeft ons wantjes gegeven en mij een mooie muts:)
Als we vrijdag zonder problemen het land kunnen verlaten (ik ga uit van enige problemen omdat er een soort registratie plicht in Rusland geldt zodra je ergens langer dan 3 werkdagen bent, wij hebben ons dus nergens geregistreerd) zal het volgende bericht wel uit Mongolië of China komen!
Rusland bestaat grof gezegd eigenlijk uit Moskou, Sint Petersburg, en de rest. De rest kan weer onderverdeeld worden in: onbewoond (noordelijke kant van Siberië), dun bevolkt (het platte land), en bevolkt (industrie steden). Wij hebben op het onbewoonde deel na van alles wat gezien.
In Suzdal, 4 uur van Moskou zijn meer kerken dan mensen en valt in de categorie dun bevolkt, hoewel hier nog relatief veel huizen zijn. Zie foto’s voor een indruk.
Perm, 1.5 dag van Suzdal is een industriestad hoofdzakelijk gevuld met het standaardtype sovjetflat en valt dan ook onder de categorie bevolkt. Je hebt het gauw gezien, want er is niets te zien, maar dat mag de pret niet drukken want dan neem je voor 2 euro een bus een uurtje naar de middle of nowhere waar je prachtig kan wandelen met zicht op een giga meer (als gevolg van een stuwdam voor het opwekken van stroom).
De ijsgrot in Kungur (2 u vanaf Perm) hebben we met een zeer kort bezoek toch nog gezien, we hadden niet in de gaten dat onze trein een dag eerder vertrokken was en moesten dus snel een bus nemen. Dit had wel eens een groter probleem kunnen zijn als het een trein betrof over een langere afstand die maar 1 x per week gaat. Maar goed wij hebben slechts 15 minuten stress ondervonden van het missen van de trein en ons reisschema hervat.
Toen kwam het grote stuk; 3 nachten in de trein. Het landschap veranderde van bomen aan twee kanten naar af en toe open stukken met geel bruin gras; moerassen. In het begin kon je vanuit de trein niet verder kijken dan de afstand tot de bomen, die precies de lengte van een boom bedroeg (laten we zeggen 15m). Dit is weggekapt zodat omvallende bomen niet op het spoor of de bovenleidingen kunnen vallen. Het bos wat je vervolgens ziet bestaat uit half naaldbomen, half berkenbomen. Hoe meer in de buurt van een moeras, hoe meer de berkenboom te zien is. Daarnaast zijn er ook hele velden van witte stokjes, alleen de stam van de berkenboom staat nog overeind. Schuldig aan deze massamoord van de berk is niet een ziekte, maar het moeras (verdrinking) of de winter. Het is een wat merkwaardig gezicht.
Inmiddels lopen wij niet alleen 7 uur voor op jullie, maar ook 1.5 seizoen. Hoe meer we naar het oosten treinen hoe kleurrijker de omgeving is. De prachtige rode en gele bomen bevinden zich al in de herfst! En dan zijn we er nog niet; toen wij vanochtend wakker werden sneeuwde het licht. Dat herhaalde zich nog eens wat heftiger in de middag, en op de bergen, vaag zichtbaar aan de overkant van het meer zien we duidelijk witten toppen! Mijn handjes hebben besloten energiezuinig te worden en weigeren op te warmen als ze toch weer aan de kou blootgesteld worden, ze blijven daarom maar gewoon koud. Arjen heeft ons wantjes gegeven en mij een mooie muts:)
Als we vrijdag zonder problemen het land kunnen verlaten (ik ga uit van enige problemen omdat er een soort registratie plicht in Rusland geldt zodra je ergens langer dan 3 werkdagen bent, wij hebben ons dus nergens geregistreerd) zal het volgende bericht wel uit Mongolië of China komen!
Liefs Annette
Leuk om weer wat te lezen, en vooral om je foto's te zien. die geven toch wel een goed beeld, van wat ik mij van Rusland voorstel. Groetjes aan Arjen( als die er nog is) en Helga en veel plezier samen in Mongolie? Groetjes
Erna
Veel liefs, Oncle Pietèr
Wat een indrukken! heerlijk. Heb je nu toch het gevoel dat je de (gemiste) vakantie inhaalt? of is het vooral werken? avontuurlijk is het wel ! daswiedanja of zoiets is het enige russische woord wat ik ken. maar ben vergeten wat het precies betekent. goede nacht? Op naar Mongolie !
Marjolijn ter Kuile
Maak je overigens geen zorgen dat je op onze seizoenen te ver voorop loopt, hier is het al sinds je weg bent herfst en de kastanje bij Honekamp is al 'Russisch' gekleurd. Toegegeven sneeuw en wanten komen er nog niet aan te pas.
Veel plezier in Mongolië - en we zijn erg benieuwd naar de volgende indrukken.
Carsten
Veel liefs!
Marius
Ik heb snel even bijgelezen. Dacht dat ik vanzelf een mailtje zou krijgen, maar dat was niet zo, dus ik was je even 'vergeten'. Sorry! Maar fijn te lezen dat jullie zoveel indrukken opdoen en leuk dat je met de trein zo snel zo ver weg kunt reizen. Tot volgende keer!
wat een mooie foto's zeg! wat is het prachtig daar! geniet van alles :) dikke kus, Jet