Geen shopsucces in dwergenland
17 februari 2012 - Hanoi, Vietnam
Nou dames en heren, ik zal jullie meteen maar weer even updaten. Vanochtend was prut. Ik wist echt niet of ik nou moest beginnen met het kopen van een tandenborstel of van een tas, wat te doen en waar heen te gaan. Als je niets hebt is dat toch niet echt fijn. Ik kan niet zeggen dat ik qua shoppen echt geslaagd ben vandaag, maar er zijn veel dingen geregeld en Helga en ik heb nu veel lol om de dwergjes die dit land bewonen. Ik voel me alweer bijna als voordat ik alles kwijtraakte, ook al loop ik nog steeds in mijn pyjama met de gestolen deken uit de bus om mij heen en zal dat morgen weer het geval zijn.
Allereerst is het voor ons heel leuk om jullie reacties te lezen! Steun op afstand is echt voelbaar! Beetje babbelen en grappen met ouders is ook prima, en een mailtje van diederik met de vraag waar ik verzekerd ben doet ons schaterlachen "Want dan verkoop ik gelijk even mijn aandelen, want daar gaat al hun winst! " aldus onze top belegger.
De ambassade heeft de politie gebeld die ter plaatse was, en die beweert inmiddels dat onze tassen helemaal niet verbrand zijn. Meneer 2 rangen hoger is bereidwilliger, kan ook niet anders want we hebben de nationale pers gehaald dus, en dan kan je toch niet beweren dat de boel niet verbrand is als er duidelijk niet veel meer over is dan een stalen frame. Dus als het goed is is het rapportje nu onderweg.
Wat we verder bereikt hebben is dat ik een nieuwe iPod, hoesje en lader heb (jaja 2de in 1.5 maand geloof ik) dus ik kan weer ongelimiteerd mailen.
Daarnaast heb ik een nieuw haar elastiekje en 2 paar nieuwe sokken. Heb ik nog niet veel aan zonder schoenen maar goed.
Het grote probleem is dwergenland waar we beland zijn. Daar bestaan de maten 2, 29, M en weet ik het welke eenheden ze hebben maar de samenvatting is dat het voor ons allemaal maat 'klein' is. Iedereen is 1.10 m dus mouwen zijn te kort, broekspijpen te kort, mijn heupen veel te breed. Kortom ik heb de moed opgegeven om iets te vinden bij de markt achtige winkels en ga morgen maar eens opzoek naar merkkleding want anders lukt het echt niet.
Het hotel waar we zitten heeft echt een service van niets en is ijskoud dus we denken erover een hotel met zwembad te zoeken en dat dan bij Helga's verzekering te claimen. Moeten we eerst een bikini vinden. Dit alles onder het motto 'we moeten toch echt even van de schrik bekomen'. Verder hebben we in het meest chique restaurant uren gerelaxed en daar zijn de obers wel vriendelijk en attent dus dat is puur genieten. Ik weet niet wat het verder is hier met die mensen maar ze komen over als zeer boosaardige dwergjes met handleiding. Ze negeren ons compleet, kijken chagrijnig, vragen 10 x de prijs die het moet zijn etc. etc. De handleiding beginnen we nu te begrijpen waardoor we vanavond zowaar voor t eerst lol met ze hadden door ze aan te spreken zoals ze ons aanspreken: op een krijsende, beetje heksen toon gil je 'yyyyyou' en dan wijs je naar iemand die je bedoelt, vervolgens stel je je vraag. Werkt uitstekend.
Samenvattend voel ik me nu moe maar voldaan en zie ik uit naar morgen: winkel in, winkel uit:)
Allereerst is het voor ons heel leuk om jullie reacties te lezen! Steun op afstand is echt voelbaar! Beetje babbelen en grappen met ouders is ook prima, en een mailtje van diederik met de vraag waar ik verzekerd ben doet ons schaterlachen "Want dan verkoop ik gelijk even mijn aandelen, want daar gaat al hun winst! " aldus onze top belegger.
De ambassade heeft de politie gebeld die ter plaatse was, en die beweert inmiddels dat onze tassen helemaal niet verbrand zijn. Meneer 2 rangen hoger is bereidwilliger, kan ook niet anders want we hebben de nationale pers gehaald dus, en dan kan je toch niet beweren dat de boel niet verbrand is als er duidelijk niet veel meer over is dan een stalen frame. Dus als het goed is is het rapportje nu onderweg.
Wat we verder bereikt hebben is dat ik een nieuwe iPod, hoesje en lader heb (jaja 2de in 1.5 maand geloof ik) dus ik kan weer ongelimiteerd mailen.
Daarnaast heb ik een nieuw haar elastiekje en 2 paar nieuwe sokken. Heb ik nog niet veel aan zonder schoenen maar goed.
Het grote probleem is dwergenland waar we beland zijn. Daar bestaan de maten 2, 29, M en weet ik het welke eenheden ze hebben maar de samenvatting is dat het voor ons allemaal maat 'klein' is. Iedereen is 1.10 m dus mouwen zijn te kort, broekspijpen te kort, mijn heupen veel te breed. Kortom ik heb de moed opgegeven om iets te vinden bij de markt achtige winkels en ga morgen maar eens opzoek naar merkkleding want anders lukt het echt niet.
Het hotel waar we zitten heeft echt een service van niets en is ijskoud dus we denken erover een hotel met zwembad te zoeken en dat dan bij Helga's verzekering te claimen. Moeten we eerst een bikini vinden. Dit alles onder het motto 'we moeten toch echt even van de schrik bekomen'. Verder hebben we in het meest chique restaurant uren gerelaxed en daar zijn de obers wel vriendelijk en attent dus dat is puur genieten. Ik weet niet wat het verder is hier met die mensen maar ze komen over als zeer boosaardige dwergjes met handleiding. Ze negeren ons compleet, kijken chagrijnig, vragen 10 x de prijs die het moet zijn etc. etc. De handleiding beginnen we nu te begrijpen waardoor we vanavond zowaar voor t eerst lol met ze hadden door ze aan te spreken zoals ze ons aanspreken: op een krijsende, beetje heksen toon gil je 'yyyyyou' en dan wijs je naar iemand die je bedoelt, vervolgens stel je je vraag. Werkt uitstekend.
Samenvattend voel ik me nu moe maar voldaan en zie ik uit naar morgen: winkel in, winkel uit:)
wat ben ik blij om te lezen hoe het nu met je gaat en hoe jij en Helga omgaan met deze situatie, RESPECT! Want wat schrok ik toen ik dat bericht las (ja ja, die waarschuwing van tevoren dat we niet al te hard moesten schrikken, werkte minimaal bij mij haha), maar Godzijdank gaat het goed met jullie. Houd ons graaag op de hoogte van hoe alles zich ontwikkelt de komende dagen en hoe jullie weer beetje bij beetje jullie spulletjes bij elkaar hebben...een goed begin is gemaakt denk ik zo :) Veeel plezier in dwergenland haha! Veeeel liefs! xx ps. ben echt heeel blij dat het goed met je gaat Alies......:D
Wat een heftige belevenis voor jullie. Gelukkig dat jullie er zelf heel van af gekomen zijn!!!
Ik hoop dat je foto's en dergelijke gered zijn.
Wat goed dat jullie op tijd wakker werden en je je de bus uit gewerkt hebt.
En na een sjop-expeditie gauw op weg naar een lekker strandje om bij te komen!
Dat shoppen is dus echt een uitdaging, omdat je nu alles moet gaan vervangen.
Waarschijnlijk dus een kleermaker opzoeken die iets voor die 2 m. lange benen van je kan maken.
Ik wens je sterkte en hoop dat je snel een beetje bijkomt. Gauw een relaxplek vinden!
Groetjes, Marjolijn
Succes verder!
Dikke knuffel, Eva
Ik was nog zo verbaasd dat je in pyama in de bus reisde, ik heb dat nog nooit geprobeert :) En helemaal een gek idee dat je in pyama op zoek naar nieuwe kleren moet. Ja, zo'n kleermaker lijkt me een goed idee, die kunnen heel snel werken. Waarschijnlijk maken ze wel alleen nette kleding, dus zie je er daarna uit alsof je naar een bruiloft gaat.
Dat sjieke hotel zoeken lijkt me een goed idee. Verwen jezelf maar even goed. En wie weet mag je wel in je pyama in het zwembad....?
Zet hem op en hou je taai, Paulien